► Па-беларуску ► Po polsku ► На русском ► Українською
Напярэдадні Дня абвяшчэння Латвійскай Рэспублікі ў Камернай зале Ліепайскага Дома латышскага таварыства на мерапрыемстве супольнасці «Латвія — наш агульны дом» да ініцыятара, Ліепайскага таварыства польскай культуры WANDA, далучацца мясцовыя таварыствы літоўскай культуры Rūta, беларускія таварыствы «Паўлінка» і «Мара», нямецкае таварыства, украінскае таварыства «Світанак», шматнацыянальны культурны цэнтр Unisons і славянскі народны ансамбль Živica з Салдуса. Кожны з удзельнікаў раскажа пра традыцыі аднаго са сваіх народных святаў, выканае песню і пачастуе ўсіх якім-небудзь сваім нацыянальным прысмакам.
Таварыства польскай культуры WANDA (Vanda) увесь час нешта цікавае ініцыюе. І колішняе мерапрыемства — з глыбокімі сэнсамі і падтэкстамі.
— Мы ж усе тут жывём, Латвія і ёсць наш агульны дом. Ідэя нарадзілася яшчэ і таму, што Курземскі цэнтр НДА цяпер у межах свайго праекта працуе з таварыствамі нацыянальных меншасцей — і абвясціў конкурс на правядзенне мерапрыемстваў. Вось мы і вырашылі зрабіць нешта не толькі для сябе, але і для ўсіх, — расказала Рыта Розентале.
— Мяркуючы па праграме, вы натхніліся Фестывалем нацменшасцяў, які ўлетку прайшоў у Ліепаі.
— Так, менавіта так. І Фонд грамадскай інтэграцыі падтрымлівае наша мерапрыемства — фактычна гэта фестываль нацыянальных меншасцяў у мініяцюры, бо ён толькі для Ліепаі. І таварыства з Салдуса — яны ў сябе дома адны, таму мы іх і запрасілі. У мінулым годзе мы тут жа, у Камернай зале на сто месцаў, правялі фестываль польскай культуры — некаторым давялося стаяць, бо не хапіла крэслаў. Але гэтым разам мы ўсе змесцімся, бо гэта тусоўка «для сваіх», каб наладзіць больш цесныя сувязі, ды і трэба шмат абмеркаваць. І невыпадкова мы ладзім гэтае свята менавіта цяпер — гэта тыдзень дзяржаўных свят Польшчы і Латвіі. 11 лістапада быў Дзень незалежнасці Польшчы, а 18-га Латвія адзначыць Дзень абвяшчэння незалежнасці. Нам ёсць пра што гаварыць і што святкаваць. Мне здаецца, што за ўсе гэтыя гады існавання нашага таварыства мы занадта мала збліжаліся і даведваліся адно пра аднаго. І мала сябе паказвалі!
— У самым пачатку гэтай шматнацыянальнай сустрэчы вы правядзеце прэзентацыю праекта «Саду сяброўства народаў», які WANDA рэалізуе разам з Курземскім цэнтрам НДА пры падтрымцы Фонду грамадскай інтэграцыі. Што гэта за праект?
— Гэтай ідэі ўжо гадоў дваццаць, калі не больш! Памятаеце, каля Ліепайскай гімназіі, побач з Лодачнікам з гімна Ліепаі, быў пасаджаны «Сад Еўропы»? Мы тады яшчэ думалі, што трэба было б пашырыць гэтую клумбу, усталяваць лаўкі — сваю для кожнага народа, які жыве ў Ліепаі. Бо прадстаўнікі гэтых народаў былі ў нашай агульнай гісторыі, яны ёсць і сёння.
— У межах «Саду» мяркуецца ў парку Райніса ўсталяваць восем лавак — латышскую, нямецкую, польскую, украінскую, беларускую, рускую, літоўскую, яўрэйскую. Так?
— Так, і праект толькі пачаўся. Лаўкі зробім у супрацоўніцтве з Ліепайскім каледжам музыкі, мастацтва і дызайну — моладзь будзе знаёміцца з таварыствамі нацыянальных меншасцей, бо цяпер менавіта яны нясуць нацыянальную культуру. Пасля гэтага створаць эскізы і ўласна лаўкі. Усё гэта зроблена, каб спрыяць супрацоўніцтву паміж пакаленнямі і зніжэнню этнічных перадузятасцяў. У рамках праекта мы хочам правесці і дзень гісторыі нацыянальных меншасцяў, ёсць і іншыя ідэі, а адкрыем «Сад сяброўства народаў» 4 мая 2025 года, у Дзень аднаўлення незалежнасці Латвіі, і падорым яго Ліепаі ў гонар 400-годдзя з моманту атрымання правоў горада, — расказала Рыта Розентале.
