08.12.24

Павіншуйце латышскіх сяброў з імянінамі! Сёння святкуюць: Gunārs, Vladimirs, Gunis

Грамадскія СМІ Латвіі
Rīga +1 °C
Фота: Па-беларуску

Па-беларуску

Тэма «Па-беларуску» на партале Bel.LSM.lv. Апошнія матэрыялы і навіны па тэме «Па-беларуску».

Топ-5 геніяў родам з Беларусі, якія сталі вядомымі ў выгнанні
Топ-5 геніяў родам з Беларусі, якія сталі вядомымі ў выгнанні
Бываюць такія дні — і не толькі ў беларускіх ці ўкраінскіх уцекачоў, што жывуць у Латвіі, але і ўвогуле ў любога чалавека, дзе б ён ні знаходзіўся ў свеце, — калі, здаецца, сыходзіць глеба з-пад ног, і хочацца знайсці апору, маральную падтрымку, новыя сэнсы. Для мяне асабіста, асабліва за апошнія тры гады жыцця, праведзеныя ў маім новым доме, асаблівае значэнне набылі родная мова і гістарычная памяць пра дасягненні майго народа. Мае карані.
Думкі беларуса. Ці здолеем мы захаваць сваю ідэнтычнасць, калі рэшту жыцця будзем за плотам краіны?
Думкі беларуса. Ці здолеем мы захаваць сваю ідэнтычнасць, калі рэшту жыцця будзем за плотам краіны?
— Бацькі, вось мы з вамі з Беларусі, але чаму мы не размаўляем па-беларуску? — запытваецца наш чатырохгадовы сынок. І як яму адказаць? Простае пытанне ад дзіцяці збянтэжыла нас з жонкай. Мне — сорамна, жонцы — таксама. Але ці патрэбна яму вывучаць беларускую мову менавіта зараз? У садку выкладаюць па-латышску, ёсць заняткі англійскай, дома мы размаўляем па-руску…  Ці не адбудзецца ў яго галаве блытаніна, калі ў гэтым ланцугу з’явіцца яшчэ і родная мова?
Як у Беларусі судзяць мёртвых і пужаюць жывых
Як у Беларусі судзяць мёртвых і пужаюць жывых
Ведаеце, дарагія чытачы, мне хацелася б расказваць вам толькі пра добрае. Напрыклад, што ў Рызе выпаў першы снег (і нічога, што хутка растаў, затое на душы стала бела-бела!), і што Латвія шчыра і мірна адзначыла Дзень Лачплесіса і свой дзень нараджэння. Аднак ёсць некаторыя праблемы: па-першае, я з Беларусі, па-другое, калі шмат чытаеш, разумееш, што свет стаіць на парозе Трэцяй сусветнай. І — самае галоўнае — для журналіста не бывае навін дрэнных ці добрых.
Таварыствы нацыянальных меншасцяў Ліепаі — «Вядома, мы разам, як жа інакш?!»
Таварыствы нацыянальных меншасцяў Ліепаі — «Вядома, мы разам, як жа інакш?!»
Мерапрыемства садружнасці «Латвія — наш агульны дом», арганізаванае ліепайскім польскім таварыствам VANDA (WANDA) для прэзентацыі свайго праекта «Сад дружбы народаў», прайшло ярка і смачна: калектывы выконвалі святочныя песні на родных мовах і частавалі нацыянальнымі стравамі да гэтага свята. Ідэя «Саду» падабаецца ўсім, а падобныя сустрэчы прыносяць вялікую радасць.
Думкі беларуса. «Эра сямідзесяцігадовых кіраўнікоў заканчваецца. Беларусь мае патрэбу ў новых людзях...
Думкі беларуса. «Эра сямідзесяцігадовых кіраўнікоў заканчваецца. Беларусь мае патрэбу ў новых людзях»
У ліпені 1994 года першым прэзідэнтам Беларусі стаў былы дэпутат Вярхоўнага Савета Аляксандр Лукашэнка. З таго часу, напрыклад, у Латвіі, Украіне і ЗША змянілася па шэсць кіраўнікоў краіны, у Літве і Эстоніі — па пяць, у Польшчы — сем, у Эфіопіі — чатыры… Больш за трыццаць гадоў у маёй краіне адзіны «гаспадар».
Ліепайская WANDA стварае «Сад сяброўства народаў»
Ліепайская WANDA стварае «Сад сяброўства народаў»
У найбліжэйшую нядзелю па ініцыятыве Ліепайскага таварыства польскай культуры з прэзентацыямі святаў і пачастункамі адбудзецца шматнацыянальнае мерапрыемства супольнасці «Латвія — наш агульны дом». Галоўнай «стравай» стане прэзентацыя падтрыманага Фондам грамадскай інтэграцыі праекта «Сад сяброўства народаў» — у 2025 годзе ён стане цудоўным падарункам роднай Ліепаі ў гонар 400-годдзя з моманту атрымання статусу горада. Пра ўсё гэта LSM+ расказала Рыта Розентале, кіраўніца таварыства VANDA (WANDA).
Як выхоўваць дзяцей, каб яны не выбіралі лукашэнкападобных
Як выхоўваць дзяцей, каб яны не выбіралі лукашэнкападобных
Усе абмяркоўваюць, чым абернецца перамога Дональда Трампа для сусветнай палітыкі і нашага рэгіёна. І латышы, і беларусы Латвіі таксама пра гэта думаюць. І ўкраінцы — усё цывілізаванае грамадства хоча заканчэння вайны Расіі супраць Украіны і перамогі апошняй. Бо ЗША і падтрымліваюць Украіну, і дапамагаюць беларускім дэмакратычным сілам і незалежным СМІ ў выгнанні працягваць працу. Так, дарэчы: у Беларусі ж пачалася так званая перадвыбарчая кампанія!
Аўтарка беларускіх «коцікаў» праводзіць дабрачынную акцыю
Аўтарка беларускіх «коцікаў» праводзіць дабрачынную акцыю
Беларуская мастачка Вольга Якубоўская, аўтарка знакамітых «Коцікаў Свабоды», якая зараз жыве ў Рызе, запускае дабрачынны аўкцыён у падтрымку Беларускай праваслаўнай парафіі ў Вільні. Пра гэта даведаўся LSM+ у Асацыяцыі беларусаў Латвіі «Суполка» (Supolka).  
Думкі беларуса. Пра сумленне Пратасевіча, дзеля якога саджалі борт Ryanair у Мінску
Думкі беларуса. Пра сумленне Пратасевіча, дзеля якога саджалі борт Ryanair у Мінску
Самае галоўнае жаданне эмігранта — вярнуцца дадому. Гэта разумее і беларуская «ўлада». Сёння для працы з «уцекачамі» яны нават падключылі Рамана Пратасевіча. Гэта той самы беларускі незалежны журналіст, самалёт з якім быў прымусова пасаджаны ў аэрапорце «Мінск-2». Пратасевіч — былы галоўны рэдактар тэлеграм-канала Nexta і... галоўны вораг рэжыму таго часу. Але сёння ён запрашае вяртацца ў Беларусь усіх, хто з’ехаў з краіны. Як так атрымалася?
У Рызе згадалі забітых сталінскім рэжымам беларускіх паэтаў
У Рызе згадалі забітых сталінскім рэжымам беларускіх паэтаў
Упершыню як мінімум за 80 гадоў — а, магчыма, і за ўсю гісторыю — у Рызе прагучала беларуская мова ў грэка-каталіцкім храме. Беларускія актывісты адслужылі паніхіду па культурных і грамадскіх дзеячах Беларусі, бязвінна знішчаных у 1937 годзе.
Навошта расстрэльваць паэзію, ці Чаму дыктатары так не любяць кнігі
Навошта расстрэльваць паэзію, ці Чаму дыктатары так не любяць кнігі
Канец кастрычніка ў Латвіі — час памяці. У Рызе пройдзе «Вяртанне імёнаў» у памяць пра ахвяраў таталітарнага камуністычнага рэжыму. Беларусы Латвіі таксама збяруцца, каб узгадаць ахвяр сталінскіх рэпрэсій: у Беларусі ўрокі гісторыі не засвоены, расце колькасць палітвязняў і працягваюцца ганенні на іншадумцаў.
Думкі беларуса. 300 еўра за камуналку — гэта справядліва?
Думкі беларуса. 300 еўра за камуналку — гэта справядліва?
Кастрычнік — час, калі гук бурбалак у батарэях прыносіць у кватэры цяпло. Але адначасова з павелічэннем тэмпературы ў памяшканнях становяцца больш «тлустымі» і тыя самыя жыроўкі. Антырэкорд маёй сям’і з трох чалавек, якая здымала кватэру плошчай крыху больш за 50 квадратных метраў у раёне Авоту, — 342 еўра! І гэта з маім рэжымам «дзядка», калі я сачыў за кожнай уключанай лямпачкай!
Любіць нельга ненавідзець, або Як вучыць роднай мове ў Латвіі
Любіць нельга ненавідзець, або Як вучыць роднай мове ў Латвіі
У першую суботу кастрычніка Латвія адзначыла Дзень настаўніка, а 15 кастрычніка будзе Дзень дзяржаўнай мовы. Абедзве гэтыя даты мне блізкія: некалі я працавала настаўніцай мовы, якая знікае. Маёй роднай, за размовы на якой у сучаснай Беларусі могуць і ў турму пасадзіць, і ярлык злоснага нацыяналіста прычапіць
Думкі беларуса. Ці чакаць саўдзельнікам беларускай улады расплаты?
Думкі беларуса. Ці чакаць саўдзельнікам беларускай улады расплаты?
Час ад часу гэта пытанне ўзнікае ў маёй галаве. Асабліва калі чытаю навіны пра затрыманні і здзекі з беларусаў, якія засталіся ў краіне. А яшчэ калі бегаю па Рызе. Цікава, але то там, то сям у краявідах Рыгі бачу падобныя да Мінска. Дзесьці на Латгалес пазнаю шматпавярховікі мінскага Зялёнага Лугу ці частку вуліцы Ціміразева ў тым месцы, дзе яна ідзе на скрыжаванне з Арлоўскай. Гэтая мясціна нагадвае мне пра мінскі паўмарафон. А яшчэ ў гэтым месцы ў 2020 годзе тысячы беларускіх хлопцаў і дзяўчат гнулі спіны пад ударамі дручкоў. Беларусы ў форме білі іншых беларусаў…
Ці выгадна быць беларусам? Чаму мы (не) ганарымся нашай нацыяй
Ці выгадна быць беларусам? Чаму мы (не) ганарымся нашай нацыяй
Споўнілася тры гады, як я атрымала палітычны прытулак і жыву ў Латвіі. З аднаго боку, гэты час праляцеў як адно імгненне, а з другога… Тры гэтыя гады, шчыра кажучы, можна палічыць за трыццаць — так шмат новага досведу атрымалася набыць і з такога абсалютна чыстага аркуша прыйшлося пачаць жыццё наноў. Што ж я думаю пра Латвію, пра яе жыхароў і пра сябе ў гэтай краіне праз тры гады?
Думкі беларуса. «Калі ты эмігрант, ты вымушаны заўсёды набываць яблыкі»
Думкі беларуса. «Калі ты эмігрант, ты вымушаны заўсёды набываць яблыкі»
Восень: то ў адной, то ў другой сацыяльнай сетцы — мемы пра кабачкі. У вас таксама? Вы ўжо атрымлівалі іх у падарунак? Мне яшчэ ніхто не дарыў. У Беларусі кабачкі нам заўсёды прыносіла суседка па лесвічнай пляцоўцы. Яна іх вырошчвала на сваім лецішчы, таму з вялікім гонарам дзялілася з намі агароднінай. А якія ў яе агуркі! Калі мы з сям’ёй былі вымушаны з’язджаць з радзімы, то ўзялі з сабой два слоікі марынаваных агуркоў ад суседкі. Закатак ужо няма і, на жаль, магчымасці папоўніць хатні запас — таксама. Ці сумую я па іх смаку? Яшчэ як!
Es mācos latviešu valodu. Уцякач з Беларусі хоча стаць латвійскім палітыкам
Es mācos latviešu valodu. Уцякач з Беларусі хоча стаць латвійскім палітыкам
Верасень падкраўся незаўважна, жартую я сама з сабой, сцяўшыся ад халоднага пасля ночы паветра. Заварваючы каву, я бачу ў акно, як дзеці ідуць у школу. У мяне таксама сёння заняткі — праўда, аддалена. Я працягваю вывучаць латышскую на ўзровень С1 і расказваць вам, дарагія чытачы, пра досвед свой і іншых людзей, для якіх Латвія стала новым домам.
Думкі беларуса. Як ува мне прачнуўся «крэпкі гаспадарнік», які захацеў прыклеіць сем плітак
Думкі беларуса. Як ува мне прачнуўся «крэпкі гаспадарнік», які захацеў прыклеіць сем плітак
Мой лепшы сябар — дваровы пёс, якога жонка прынесла з прытулку. І калі настаў час уцякаць з радзімы, мы не маглі эвакуявацца без гэтай морды. Так мы з ім апынуліся ў Латвіі і пачалі новы жыццёвы этап у Рызе. Першае знаёмства з горадам — прагулкі з сабакам. І ведаеце, гэта цудоўная магчымасць заняцца краязнаўствам у новых мясцінах! І, шчыра кажучы, ёсць пра што пагутарыць. Дысклеймер: гэта не жыццёвае ныццё эмігранта, а погляд звонку ад сябра. Выбачайце, калі я нешта не так зразумеў.
Es mācos latviešu valodu. Украінка дапамагае ўкраінскім дзецям вучыцца ў Латвіі
Es mācos latviešu valodu. Украінка дапамагае ўкраінскім дзецям вучыцца ў Латвіі
Мы пазнаёміліся з Іннай на курсах па вывучэнні латышскай мовы для беларускіх і ўкраінскіх уцекачоў. Так, і якраз днямі ў нас прайшоў першы занятак на ўзровень С1. Першую гісторыю поспеху па вывучэнні латышскай мовы мы ўжо распавялі. Цяпер чарга другой, не менш захапляльнай і кранальнай.
Думкі беларуса. Як цукеркі з Масквы загубілі маю самабытнасць
Думкі беларуса. Як цукеркі з Масквы загубілі маю самабытнасць
— На выходных еду ў Піцер, — павольна кажа Лаўра, нават не адцягваючыся ад працы. Лаўра — майстрыха барбершопа ў Рызе. Жанчыне каля сарака гадоў, яе бацькі, бабуля і нават прабабуля — з Латвіі. Лаўра шмат падарожнічала і добра ведае, як жывуць людзі ў розных краінах. З ёй мы абмяркоўваем навіны жыцця ў эміграцыі, складанасці атрымання часовага віду на жыхарства, рэпрэсіі ў Беларусі і вайну ва Украіне. І вось, калі я пачуў, што гэтая добраадукаваная жанчына так лёгка распавяла пра паездку ў Расію, недзе ўнутры, у душы, стала холадна…
Es mācos latviešu valodu. Беларускі ўцякач, якому сняцца сны на латышскай
Es mācos latviešu valodu. Беларускі ўцякач, якому сняцца сны на латышскай
Раніцай паветра на рыжскіх вуліцах пахне восенню: ведаеце гэтае пачуццё? Прачынаешся, адчыняеш акно, акунаешся ў золкасць і прахалоду і разумееш — ужо хутка… Чым жа мне запомнілася лета, якое так імкліва сыходзіць? Як звычайна, дарагія чытачы — велізарным аб’ёмам працы. І — незвычайна — маім асабістым рэкордам: я здала дзяржаўны іспыт па латышскай мове на ўзровень В2. Гэта было неверагодна цяжка, і тым больш каштоўнае гэта дасягненне.
«Памятай. 23 жніўня» — міжнародная кампанія памяці ахвяр таталітарных рэжымаў
«Памятай. 23 жніўня» — міжнародная кампанія памяці ахвяр таталітарных рэжымаў
23 жніўня ўшаноўваецца як Еўрапейскі дзень памяці ахвяраў таталітарных рэжымаў, абвешчаны Еўрапейскім парламентам у 2008 годзе. У гэты дзень 85 гадоў таму паміж нацысцкай Германіяй і Савецкім Саюзам быў падпісаны пакт Молатава-Рыбентропа, які адкрыў шлях да трагедыі Другой сусветнай вайны і яе наступстваў: ваенных злачынстваў, рабскай працы, канцлагераў, Халакосту, этнічных чыстак і ГУЛАГаў, а затым — да доўгіх гадоў Халоднай вайны і для многіх — да далейшай няволі.
Топ-5 улюбёных мясцін Латвіі для рыжскіх беларусаў, або Як уцекачы спазнаюць сваю новую краіну
Топ-5 улюбёных мясцін Латвіі для рыжскіх беларусаў, або Як уцекачы спазнаюць сваю новую краіну
А ведаеце — журналістам закон не пісаны: хоць лета і час адпачынкаў, я засталася ў Рызе, працаваць сярод артыкулаў і кніг на розных мовах. І хаця мае латышы, мае тукумскія сябры, называюць мяне mājas sēne («хатнім грыбам») за тое, што часта сяджу дома — я ўсё ж задалася пытаннем: а куды ж, уласна, усе з’ехалі? Няўжо ў далёкія экзатычныя краі? Пагаварыўшы са сваімі землякамі, я высветліла: вельмі многім мясцовым беларусам падабаецца падарожнічаць па Латвіі і адкрываць яе для сябе.
Даведнік па Рызе загаварыў па-беларуску, ці Як я праводжу лета
Даведнік па Рызе загаварыў па-беларуску, ці Як я праводжу лета
Лета ў Рызе мае свой адмысловы шарм. Тыя, хто ў выходныя дні — гарачыя і сонечныя — ездзяць са сталіцы на мора цягніком, мяне зразумеюць. Мноства адпачывальнікаў: сем’ямі, з дзецьмі, сабакамі, роварамі, пляжнымі сумкамі — усе разам, гучна размаўляючы пра сваё на самых розных мовах, едуць электрычкай некалькі прыпынкаў. І потым, як па камандзе, амаль увесь вагон умомант выходзіць на адной станцыі — напрыклад, Вецакі. І, ведаеце, дарагія чытачы, кожны раз, пакуль і я еду на мора, я спрабую пачуць у шматгалосым хоры вагона родную мову.
Ліго і Купалле. Розныя назвы шмат у чым агульнага свята латышоў і беларусаў
Ліго і Купалле. Розныя назвы шмат у чым агульнага свята латышоў і беларусаў
Гэты Ліго будзе ўжо трэцім, які я святкую ў Тукумскім краі з маімі латышамі — вялікай дружнай сям’ёй, якая прытуліла мяне, як толькі я ўцякла з Беларусі ў Латвію. Упершыню мяне мацней за ўсё ўразіла, што літаральна ўсе ў карагодзе — ад маленькай праўнучкі да старэйшай прабабулі — ведалі тэксты шматлікіх народных песень і выконвалі іх некалькі гадзін запар. Гэта і ёсць пераемнасць пакаленняў і гістарычная памяць.
Ён пісаў праўду пра вайну і ўладу. Беларусы Латвіі ўспамінаюць Васіля Быкава
Ён пісаў праўду пра вайну і ўладу. Беларусы Латвіі ўспамінаюць Васіля Быкава
Чэрвень — асаблівы месяц для беларусаў. 19 чэрвеня споўніцца сто гадоў з дня нараджэння чалавека, якога беларусы лічаць сумленнем сваёй нацыі, а 22 чэрвеня — дзень яго смерці. Васіль Быкаў. Калі яго называюць Народным пісьменнікам Беларусі, то маюць на ўвазе не афіцыйнае званне, а рэальны факт. Я сама была сведкам таго, наколькі беларускі народ паважае і любіць свайго творцу. 
Пра страх і яго пераадоленне. Беларусы правялі ў Рызе Дзень салідарнасці з палітвязнямі
Пра страх і яго пераадоленне. Беларусы правялі ў Рызе Дзень салідарнасці з палітвязнямі
Ведаеце, чым адрозніваецца жыццё чалавека, які нарадзіўся, вырас і большую частку жыцця правёў пры дыктатуры, ад жыцця людзей у дэмакратычным грамадстве? У першую чаргу тым, што кожны дзень і кожнае імгненне думкамі, рашэннямі і ўчынкамі чалавека, выхаванага пры дыктатуры, кіруе страх. І здаецца, страх гэты немагчыма выкараніць. Я — гэтаму жывы прыклад. Прайшло ўжо амаль тры гады, як я атрымала палітычны прытулак у Латвіі і знаходжуся ў бяспецы, а страшна мне да гэтага часу.
«Чарнобыль узарваў мае мазгі. Я пачаў думаць». Ці памятаюць беларусы пра Чарнобыльскую катастрофу?
«Чарнобыль узарваў мае мазгі. Я пачаў думаць». Ці памятаюць беларусы пра Чарнобыльскую катастрофу?
У 1986 годзе я была яшчэ зусім маленькім дзіцем. У той дзень, 26 красавіка, у Мінску быў цудоўны сонечны дзень, і я з сястрой і братам гуляла ў двары нашага дома. Я была апранута зусім па-летняму — у лёгкую сукенку без рукавоў. А потым пайшоў дождж. Ён быў цёплы і прыемны, як часта бывае ўвесну ці ўлетку, і ад яго нават не хацелася хавацца. Было такое ў вашым дзяцінстве, калі хацелася спецыяльна пляскаць па лужынах, паднімаючы моцныя пырскі, і гуляць у гульню, хто каго больш абліе? Напэўна, было.
«І на Марсе будуць яблыні квітнець». Як беларуска паляцела ў космас і што з гэтага выйшла
«І на Марсе будуць яблыні квітнець». Як беларуска паляцела ў космас і што з гэтага выйшла
У маёй роднай Беларусі 12 красавіка адзначаюць Сусветны дзень авіяцыі і касманаўтыкі. А яшчэ зусім нядаўна адбылася эпахальная падзея — мая краіна стала... касмічнай дзяржавай! Гісторыя, калі разабрацца падрабязней, з тых, пра якіх у маім народзе гавораць — і смех і грэх. Чым больш жорсткая ў краіне дыктатура — тым больш туга яна «закручвае гайкі» і тым вышэй, і вышэй, і вышэй імкне яе прапаганда палёт сваіх птушак. Або жрыц. Ці рабыняў?
«Каму вайна, а каму — родная маці». Чаму я не веру ў рускага праваслаўнага бога
«Каму вайна, а каму — родная маці». Чаму я не веру ў рускага праваслаўнага бога
Калі я, беларуская бежанка, толькі-толькі прыехала ў Латвію і пачала знаёміцца з мясцовымі культурай, традыцыямі і святамі, мая сяброўка-латышка заўважыла: «Цікава, украінцы ходзяць у царкву, часцей у праваслаўную, і яны сапраўды вернікі. А вось беларусы неяк далёкія ад канонаў і абраднасці. І табе гэта не блізка, так?». Так.
Што такое Дзень Волі, і пра што марыць беларуская ўцякачка ў Латвіі
Што такое Дзень Волі, і пра што марыць беларуская ўцякачка ў Латвіі
25 сакавіка споўніцца 106 гадоў з таго дня, як была абвешчана Беларуская Народная Рэспубліка. Гэтую дату беларусы, якіх рассеяла па ўсім свеце пасля рэвалюцыі 2020 года, адзначаюць як свята. Але, шчыра кажучы, асабіста для мяне гэты дзень — зусім не падстава для радасці. Для мяне БНР — нерэалізаваная мара беларусаў аб сваёй дэмакратычнай краіне, прыгожая, але бездапаможная, нібы птушка без крылаў.
«Ненавіджу гэтую патрыярхальную няшчырасць», або Яе звалі Ліза: ўцякачкі пра барацьбу за свае правы
«Ненавіджу гэтую патрыярхальную няшчырасць», або Яе звалі Ліза: ўцякачкі пра барацьбу за свае правы
На мінулым тыдні мяне, беларускую ўцякачку, якая жыве ў Латвіі, уразіла трагедыя, якая здарылася ў Варшаве з маёй зямлячкай, 25-гадовай Лізай. Яна была жорстка згвалтаваная ў цэнтры горада 23-гадовым мясцовым жыхаром. На жаль, яе не ўдалося выратаваць, яна памерла ў бальніцы праз некалькі дзён. Мужчыну затрымалі. Сочачы за развіццём падзей, суперажываючы родным і блізкім дзяўчыны, я нават не заўважыла, як у Латвію прыйшла вясна. А убачыўшы на календары надыходзячую дату 8 сакавіка, у маёй роднай Беларусі афіцыйна святочную, зразумела, што зусім не думаю пра гэты дзень. Хоць з дзяцінства мяне выхоўвалі ў патрыярхальнай, і больш за тое — савецкай — культуры.
Два гады вайны. Уцекачы з Украіны і Беларусі (разам) будуюць новае жыццё ў Рызе
Два гады вайны. Уцекачы з Украіны і Беларусі (разам) будуюць новае жыццё ў Рызе
Я вельмі добра памятаю 24 лютага 2022 года: я журналіст і знаходжуся ў навінавай павестцы. Мы з калегамі з Украіны ўдзельнічалі ў Рызе ў адным з семінараў. І калі прагучала «пачалася поўнамаштабная вайна» — на нейкі момант у нашай прасторнай люднай зале наступіла звонкая цішыня. Вельмі выразна ў маёй галаве падзяліўся час тады на «да» і «пасля».
Коцікі-«экстрэмісты» і «жалезная хватка» РФ. Чаго баяцца ўцекачы з Беларусі ў Латвіі
Коцікі-«экстрэмісты» і «жалезная хватка» РФ. Чаго баяцца ўцекачы з Беларусі ў Латвіі
Зусім нядаўна ў Рызе адкрылася выстава «25 крокаў да Свабоды» беларускай мастачкі. Магчыма, нехта з вас, дарагія чытачы, пабываў там ці яшчэ толькі збіраецца — ласкава запрашаем, адкрыта да 26 лютага. І — трэба ж! — літаральна тады ж высветлілася, што мерч з «Коцікамі Свабоды» і старонка ў Інстаграме былі прызнаныя ў Беларусі «экстрэмісцкімі матэрыяламі».
Змяненні, тэмы
Апошнія навіны

Яшчэ

Самае папулярнае

Яшчэ